Lucy Verbraeken: 15 jaar lid
Vanaf het moment dat dochter Ine bij Scaldis kwam in 1998, vonden we Lucy, samen met
Pit, langs de lijn van het veld terug. Ook toen Ine in juni 2008 stopte omdat haar passie meer
bij de paarden lag dan op een korfbalveld, bleef Lucy een meer dan trouwe supporter van
de Royals.
In september 2001 besloot Lucy om ook lid te worden van Scaldis, 2 jaar voor Pit het werd.
Maar Lucy was niet zomaar een lid, zij is en was een ‘vrijwilliger’ van het beste soort. Jaren
aan een stuk maakte zij de Scaldisbode (2005-2012), tot Mil vanaf september 2012 het van
haar overgenomen heeft. Zij kreeg daarom in 2007 al terecht de Oranjeprijs.
Tot op vandaag kan je regelmatig op haar rekenen voor een toogshift en staat Lucy
enthousiast te supporteren langs de lijn of op de tribune als onze fanions spelen!!!! Van
Harte proficiat en zonder twijfel op naar het 25 jaar lidmaatschap!!!
Vervolgens is het age before beauty
Bart Caes: 15 jaar lid
Onze volgende geëerde gast is een persoon met een enorm groot oranjehart. Een man
waarover je eigenlijk een boek kan schrijven om alle prestaties bijeen te pennen. Aanvankelijk
klopte dat hart nog eerder zwart/wit als telgje in de jeugd van Mercurius en dit waarschijnlijk
tot groot afgrijzen van de papa. Want die zag een groot voetbaltalent verloren
gaan aan een sport waar samen met meisjes moest gespeeld worden.
En het is net die interactie met de meisjes die, reeds vroeg, een eerste grote “kwaliteit” van
onze jarige aan het licht bracht, nl. onwaarschijnlijk “hete teen gedrag”! Een kwaliteit die
hij tot op heden niet heeft verspeeld, want diegenen die hem goed kennen, weten dat
bijna elk gesprek eindigt in…, je weet wel…, mannenpraat! “We wijken weeral af”, zou hij
zelf zeggen.
Maar in z’n eerste kernjaar bij Mercurius, wou hij toch ook andere persoonlijke en meer sportieve
eigenschappen exploreren en ambitieus als hij was, trok hij naar het toen grote Sikopi
aan de andere kant van de Schelde.
Naast korfbaliconen als Marc Matheyssens, wijlen Frank “den Boom” ‘sJongers, Dennis
Troost, Leen Matheyssens, Gwenny Pycke en vele anderen werden niet alleen z’n “hete
teen” eigenschappen nog ten volle gestimuleerd, maar groeide hij ook uit tot één van de
smaakmakers en leiders van de Sint-Anna korfbal pioniers.
Het was in competitiejaar 1998-1999 dat hij een eerste oranje hartritmestoornis moet
gevoeld hebben tijdens de zaalfinale, waar hij oog in oog stond met onze Scaldishelden
van toen. Was het daar al een oog voor, het immer en altijd schoon Scaldis vrouwvolk of
was het omdat hij toen al een warmte voelde van een club waar alles kan en niets moet.
Of was het omdat hij toen eigenhandig de Scaldis zaaltiteldroom kapot schoot en een
beetje medelijden voelde.
In elk geval zou het niet lang meer duren voor het hartritme volledig juist zat. Daar op het
toppunt van zijn carrière, na het behalen van de zaaltitel, besloot hij z’n kansje te wagen
als coach en trok hij als T1 naar het bescheiden Hoevenen korfbalclub. En of ze het daar
hebben geweten, want voor het eerst in de Hoevense geschiedenis geraakte hun kern,
onder leiding van die kleine “hete teen”, in de hoogste klasse van het zaal- en veldkorfbal.
Een kleine google-actie toont nog altijd de appreciatie en het respect dat velen van zijn
voormalige spelers voor hem hebben, want ik quoteer even Werner Lambrechts, nog
steeds spelende in de Hoevense gewestelijken, wanneer hem gevraagd werd wie op hem
een blijvende indruk heeft nagelaten. En voor diegenen die het nog niet doorhebben,
maar het gaat hier over…, ik quoteer even Werner:
“Bart Caes - Toptrainer, kon een ploeg boven zichzelf laten uitstijgen door zijn mental coaching
en zijn aanpak. 1 jaar onder Bart bijna alles gewonnen wat er te winnen viel. Naast
nen toptrainer ook nen topkerel.”
Maar de oranje lokgroep werd groter en groter tot het onvermijdelijke gebeurde, Bart werd
hoofdcoach van Scaldis in het seizoen 2001 – 2002. Een Scaldiskern, op dat moment wat in
de grijze middenmoot, trof een geweldig positief persoon, waarbij de communicatie
steeds hoog moest zijn! Wat een grote ogen trokken de spelers toen hij zonder blikken of
blozen zei dat de ambitie niet minder dan kruisfinales was. En of dat gehaald werd! Maar
liefst drie zaalkruisfinales, één zaalfinale, twee bekerfinales en een veldkruisfinale werden
gehaald onder zijn vierjarig bewind. Jammer genoeg bestond er toen iets als AKC, waardoor
Scaldis vier jaar de Poulidoor van het korfbal werd.
Deze toen “jonge” Caes had in die tijd een extra trainingstroef in handen, nl. z’n vader
Frank, destijds nog den “Ouwe Caes” (en ik quoteer hier Tessa). De jonge kon inderdaad
iedereen boven zichzelf laten uitstijgen, maar den ouwe kon, met z’n fysieke trainingen,
ook de maaginhoud van velen boven het toegelaten maximum laten stijgen. Ja het kon
toen al eens stinken op Scaldis. Het was dan ook in die geurige periode dat Bart z’n hart
volledig verkocht geraakte aan onze prachtige club en hij officieel lid werd van Royal Scaldis
Sporting Club. De mens heeft problemen met zijne neus, ik kan er ook niets aan doen ;-)
Als coach kon je hem nadien nog vinden bij Voorwaarts en Sikopi en coachte hij talloze
jeugdselecties, maar het zien opgroeien van de kids werd in die periode uiteraard toch z’n
grootste prioriteit en heel eventjes vertoefde hij wat in de korfbalachtergrond. Tot er beslist
werd de jeugdsamenwerking met Minerva te beëindigen. Een voor Scaldis zeer moeilijke
periode, waarin we slechts twee jeugdploegen in competitie hadden. Wie kan zich dat
nog voorstellen? Stelselmatig werd de jeugd bij mondjesmaat opgebouwd, tot onze vanavond
gevierde gast besloot jeugdcoördinator van Scaldis te worden. Z’n positieve houding,
oneindige inzet, goedlachsheid en natuurlijk die “mannenpraat” bij de papa’s, zorgden
er mede voor dat de jeugd van Scaldis staat, waar ze nu staat… Aan de top van het
korfbalfirmament!
En net toen hij dacht “het is goed geweest, ik heb mijn job gedaan”, stond hij misschien wel
voor de grootste uitdaging van z’n korfballeven. Een volledig afgeschreven Scaldiskern,
weliswaar door andere clubs, zonder de toen gestopte Bart Cleyman, onder z’n hoede
nemen. En wat dat teweeg heeft gebact, eeuh gebracht, staat nog op ieders netvlies
gebrand. De beste zaalfinale aller tijden ontaarde immers, onder zijn leiding, met een
onwaarschijnlijke apotheose, in nooit geziene Scaldistaferelen. Zelfs David “Rocky” Peeters
kon toen echt zijn spelersbloeske niet meer aanhouden van geluk. En zonder zwans, maar
dat gebeurt praktisch nooit hé David ?
U ziet het beste mensen, onze Bart Caes is een man van vele kwaliteiten. Je zou bijna
zeggen dat hij geen gebreken heeft. Maar sorry Cheesy, we hebben er toch zeker eentje
gevonden! En als je me niet gelooft, dan haal ik er de getuigen bij, maar blijkbaar moet jij
dringend stoppen met chapeau spelen. Ben Geivers, Steven Pooters en Peter ter Heerdt zijn
het stillekes aan kotsbeu dat ge elk spelleke naar de vaantjes helpt. Als ge het niet kunt,
bederf hun spelvreugde dan ook niet .
Neen, neen, alle gekheid op een stokje, maar Monsieur Fromage, wij zijn super blij dat gij al
15 jaar lid bent van de club der koningen en wij hopen dan ook dat jij er nog eens minstens
15 jaar bij doet. Ondertussen ben je van jonge Caes al naar serieus belegen Caes geëvolueerd,
maar laten we er nog vele jaartjes bij doen tot jij die “Ouwe Caes” bent!
Dikke Proficiat!!
Nils Gadeyne: 15 jaar lid
Toen Nils zijn neef Koen en zijn nicht Nele over korfbal hoorde praten, was ook hij toch wel
geïnteresseerd. Een logisch gevolg was dan ook dat Nils zijn ‘shoekes’ aantrok en Scaldiaan
werd, we schrijven Mei 2000 op als zijn aansluitingsdatum.
Normaal hadden we Nils een jaartje geleden gevierd voor zijn 15 jaar lidmaatschap, maar
net dat jaar besloot Nils om toch eens andere oorden op te zoeken en ging vorig seizoen
bij Hove spelen.
Maar het ‘Scaldiaans bloed’ bleef door zijn aderen stromen en hij besliste om na 1 jaartje
toch terug te keren naar ZIJN club. Vandaag speelt hij samen met zijn neef Koen terug bij
de kern van Scaldis en we hopen dat hij dat nog vele jaren zal blijven doen! Welkom terug
Nils en uiteraard van harte proficiat met je 15- jarig lidmaatschap.