Het is inderdaad weer tijd

om de prestigieuze ORANJE prijs uit te reiken.

Bij deze uitreiking is het moeilijk te duiden waarom we hem eigenlijk willen geven, niet verkeerd

verstaan het is niet dat we geen reden vinden, meer dat we bij deze duizendpoot

moeilijk kunnen kiezen.

Het was al van bij de jeugd puur anatomisch vast te stellen dat hij zijn beste beentje ging

voorzetten. Kwestie van fysieke capaciteiten een kruising tussen Emile Zàtopek en Frederico

Bahamontes, niets was hem teveel en niets kon hem tegenhouden of beperken tijdens

de trainingen of de wedstrijden… alleen misschien hier en daar een te lage sporthal.

Na het doorlopen van de jeugdreeksen heeft hij in de A-ploeg nog menig tegenstrever het

leven zuur gemaakt, ook nu nog tijdens de wedstrijden van EL Tres voel je de vertwijfeling

bij de tegenstanders als hij zijn opwachting maakt om mee te spelen.

Maar niet alleen als speler heeft hij zijn strepen verdiend als Uber scaldiaan. Zo is hij regelmatig

terug te vinden als bakker van dienst voor allerlei lekkers tijdens thuiswedstrijden, medegangmaker

van menig feestje voor, na en tijdens de wedstrijden van onze kern, vaste

attractie op de playbackshow, bouwer van onze paletten lounge voor de kantine, lid van

de cel 'Wilrijkse pleinen' voor de inrichting van onze nieuwe locatie, jeugdtrainer, jeugd

coördinator, medegrondlegger van de revival van onze jeugd met o.a. zijn kompanen

Peter en Bart en nog zoveel meer.

Ook is hij vanuit eigen regionen aan het zorgen voor de aanvoer van spelers, waarvan de

eersten reeds komen proeven van de A-ploeg… gelukkig dat ze met hun vieren zijn want

ze zullen hard hun best moeten doen om samen even straf te doen dan wat hun vadertje

reeds heeft laten zien